Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit?
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet; Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant. Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Duo Reges: constructio interrete. Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Scrupulum, inquam, abeunti; Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Age sane, inquam.
Nihilne te delectat umquam -video, quicum loquar-, te igitur, Torquate, ipsum per se nihil delectat? Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere.
Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Quod autem meum munus dicis non equidem recuso, sed te adiungo socium. Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Quorum sine causa fieri nihil putandum est.
Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio. Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Quis enim redargueret? Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur.
Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Summus dolor plures dies manere non potest? Ita fit beatae vitae domina fortuna, quam Epicurus ait exiguam intervenire sapienti. Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae comparatur. Urgent tamen et nihil remittunt. Nemo igitur esse beatus potest. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Oculorum, inquit Plato, est in nobis sensus acerrimus, quibus sapientiam non cernimus.
Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit. Eadem nunc mea adversum te oratio est. Illi enim inter se dissentiunt. Theophrastus mediocriterne delectat, cum tractat locos ab Aristotele ante tractatos?