Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Sed plane dicit quod intellegit. Duo Reges: constructio interrete. Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; Summus dolor plures dies manere non potest? Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere. Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii.

Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Me igitur ipsum ames oportet, non mea, si veri amici futuri sumus. Theophrastus mediocriterne delectat, cum tractat locos ab Aristotele ante tractatos? Ergo infelix una molestia, fellx rursus, cum is ipse anulus in praecordiis piscis inventus est? Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. Sed nimis multa. Sin aliud quid voles, postea.

Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateticis nulla sane.

Sed ut iis bonis erigimur, quae expectamus, sic laetamur iis, quae recordamur. Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Serpere anguiculos, nare anaticulas, evolare merulas, cornibus uti videmus boves, nepas aculeis. Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur. Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest. In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum;

Poterat autem inpune; Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum.

Haec quo modo conveniant, non sane intellego. Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Quae cum essent dicta, finem fecimus et ambulandi et disputandi. Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Videsne, ut haec concinant? Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae. Sed potestne rerum maior esse dissensio? Compensabatur, inquit, cum summis doloribus laetitia. Sed potestne rerum maior esse dissensio?

Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Ergo, inquit, tibi Q. Nam quid possumus facere melius?

In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret. Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret.