Sedulo, inquam, faciam.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Respondeat totidem verbis. Res enim concurrent contrariae. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Dat enim intervalla et relaxat. Duo Reges: constructio interrete. Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Sed hoc sane concedamus. Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus.

Equidem e Cn. Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim. Venit ad extremum; Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Id est enim, de quo quaerimus. Inde igitur, inquit, ordiendum est.

Pollicetur certe. Stoici autem, quod finem bonorum in una virtute ponunt, similes sunt illorum; Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri. Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis. Fieri, inquam, Triari, nullo pacto potest, ut non dicas, quid non probes eius, a quo dissentias. An dolor longissimus quisque miserrimus, voluptatem non optabiliorem diuturnitas facit?

Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia; Ita multa dicunt, quae vix intellegam. Quare attende, quaeso. Aufert enim sensus actionemque tollit omnem. Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem. Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere.

Pauca mutat vel plura sane; Vide, quaeso, rectumne sit. Quis Pullum Numitorium Fregellanum, proditorem, quamquam rei publicae nostrae profuit, non odit? At enim hic etiam dolore. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit?

Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateticis nulla sane. Quid ergo hoc loco intellegit honestum? Suo enim quisque studio maxime ducitur. Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune. Quid ergo hoc loco intellegit honestum? Tubulo putas dicere? Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia.

Praetereo multos, in bis doctum hominem et suavem, Hieronymum, quem iam cur Peripateticum appellem nescio. Sic consequentibus vestris sublatis prima tolluntur. Sed haec nihil sane ad rem; Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt. Idemne, quod iucunde?

At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re; Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Restatis igitur vos; Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Numquam audivi in Epicuri schola Lycurgum, Solonem, Miltiadem, Themistoclem, Epaminondam nominari, qui in ore sunt ceterorum omnium philosophorum. At iste non dolendi status non vocatur voluptas. Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles?

Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere.

Non semper, inquam; Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Superiores tres erant, quae esse possent, quarum est una sola defensa, eaque vehementer. Quid est igitur, inquit, quod requiras? Naturales divitias dixit parabiles esse, quod parvo esset natura contenta. Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis. Quis istud possit, inquit, negare? Magni enim aestimabat pecuniam non modo non contra leges, sed etiam legibus partam. Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Non est igitur summum malum dolor.